Online klantbeoordeling

Tevreden klanten staan bij ons centraal. U kunt hieonder recensies van andere klanten lezen. Wij zouden het erg op prijs stellen als u een recensie schrijft! Wij zullen uw beoordeling zorgvuldig verwerken. U kunt uw recensie hier plaatsen bij ons bedrijf op Google.

Marijke Swart

30 december 2009

Beste Lezer,

Eind april 2005 heb ik bij Michele van Pruiken Thuiszorg mijn vierde pruik aan laten meten. Ik heb alopecia areata; het begon in 2000 met een klein plekje wat zich al snel uitbreidde. Vooral niet te lang wachten met een haarwerk, zei de huidarts.

Toen ik buiten angstig ging lopen omdat de wind vat op mijn met gel vastgeplakte plukjes zou krijgen heb ik de knoop doorgehakt; de rest van mijn haar eraf en een pruik. Mijn eerste pruik heb ik via de kapper. Best mooi, maar eigenlijk n?t even te groot voor mijn hoofd. Ook een dikke rand als ? haargrens? op mijn voorhoofd. Het was nogal een truc om met deze pruik mijn kapsel in orde te maken.

Naarmate ik deze pruik langer had, kreeg ik meer en meer het gevoel dat ik een muts op had.

Via via kwam ik bij Michele terecht, of liever gezegd zij bij mij!

Met een grote spiegel, kappers attributen en ruim assortiment aan haarwerken kwam zij bij mij thuis. Een korte coupe, een gekrulde variant, vele kleuren en ook verschillende types qua haarinplant. Een luchtig kantwerk of een huid. En bij het voorhoofd een stuk doorzichtige strip met haren, zodat als het haar opwaait je niet meteen tegen een rand aankijkt . Dit ziet er zeer natuurgetrouw uit.

Michele besteedt veel aandacht aan de pasvorm en aan de coupe en geeft goede tips voor het werken met gel en het onderhoud van de pruik. Mijn haar komt langzamerhand weer terug en ik wilde dan ook een pruik die het meest overeenkomt met mijn eigen haarkleur. Dat is uitstekend gelukt en deze nieuwe pruik , zelfs met prachtig natuurlijk kruintje, zit als gegoten.

Van mijn omgeving krijg ik alleen maar complimenten!

Het advies van mijn huidarts kan van harte onderschrijven; wacht niet te lang

Marijke Swart

Willie uit Amsterdam

30 december 2009

Hallo Ronald en Michèle,

Wat was ik nerveus om voor de eerste keer te bellen en een afspraak te maken.
Ongegrond bleek ,want wat ik hoorde was een rustige stem die ook nog eens vertrouwd klonk. Ronald, bedankt hiervoor.
Gisteren is Michele hier geweest,nerveus was ik, helemaal toen ik zag wat er
naar binnen werdt gebracht,slik slik. Na een babbel en uitleg was ik rustiger,een traan is er best wel gevallen maar ook gelachen hebben we.

De hond (knor) die om haar heen liep deerde haar niet en ze ging gewoon door. De eerste pruik kwam op mijn koppie terecht dat was schrikken!!!! mijn eigen haar -kleur-model ???? was dit een pruik of was het nu echt!
Na wat andere pruikjes gepast te hebben waren we snel klaar .de eerste moest en zou het worden, uitleg en zelf proberen wat naaiwerk en klaar was mijn nieuw kapseltje.

Toen kwamen de hoedjes e.d op tafel,,ik haat petjes sjaaltjes en hoedjes maar toch 2 stuks opgezet, voor de nacht werd er gezegd, dat was lachen ,ik heb ze ook genomen een voor de sier met glitters en een van ,,,,JAJA Tweety ,gelukkig is het maar voor tijdelijk en hoop dat het met een half jaartje voorbij is.

Kortom ik wil jullie bedanken (Ronald en Michele ) voor het stukje begeleiding die ik van jullie heb gehad, dat heeft me goed gedaan en een stukje zelfvertrouwen zit weer in me.
Ben vanmorgen naar de markt en de winkel geweest,heb bekende gesproken en niemand heeft er erg in gehad. Michele --Ronald nogmaals bedankt

Groetjes van het ?trollevrouwtje? hihi Willie

Mevr. T Blaazer uit Boskoop

30 december 2009

Geachte Ronald Reijnen,

Allereerst mijn Hartelijke Dank voor het fijne telefoon gesprek,van begin april.

U heeft mij toen een aantal opties gedaan om even te wachten voor het aanschaffen
van een pruik. Ik heb 9-05 jl. de eerste Chemo gehad, en ze hebben mij verzekerd,
dat mijn haar ietjes dunner wordt maar zeker NIET uitvalt(waar ik h??l blij mee bent)

Ik wilde dit toch even laten weten omdat ik (hopelijk) geen gebruik hoeft te maken
van jullie diensten, maar het toch op zijn plaats vind om dit jullie te laten weten.

Maar zeg nooit nooit en als ik het toch nodig acht dan wil ik toch graag een beroep op jullie
willen doen.

Alvast H??l Hartelijk dank
Verblijft met vriendelijke groet:

Mevr. T Blaazer

Fam. B te W

30 december 2009

Beste lezer,

Mijn moeder is 72 jaar, en heeft Alopecia volgens de dokter. Na een paar zware operatie's in een jaar tijd wilde ze nu aan haar uiterlijk gaan werken. Ze was toe aan een pruik.

Wij, de drie dochters moesten er bij zijn en helpen kiezen wat het beste bij haar zou staan. Michèle kwam met een enorme collectie pruiken die meteen aangemeten konden worden.

Bij de 3e pruik wisten we het al, dit is helemaal onze eigen moeder weer. Ze huilde want dit was wat ze wilde. De volgende dag is ze met mijn zuster gaan winkelen in het dorp. Er waren mensen die zeiden, goh Jopie wat ben jij opgeknapt zeg na die operatie. of van; wat zie je er goed uit zeg! Mijn moeder straalde, want niemand had door dat ze een pruik droeg. eerst liep ze met krukken en een kaal hoofd krom gebogen over straat, ze leek wel 80!

Nu liep ze zonder krukken, kaarsrecht en met pruik en lippenstift vol zelfvertrouwen over straat.

Michèle , heel erg bedankt voor je fijn begeleiding namens mijn ouders en zusters. Wij hebben onze moeder weer terug

Fam. B te W

Monique Ottevanger

30 december 2009

In september 1997 is bij mij de haarziekte Alopecia Areata geconstateerd, ik was toen 21 jaar.
In maart 1998 kwam Michele van Pruiken Thuiszorg Nederland voor het eerst bij me. Ik was doodsbenauwd dat het haarwerk wat ik zou krijgen een ?standaard? pruik zou zijn, maar niets is minder waar!

Allereerst hebben we de kleur van het haar wat het beste bij mij past uitgezocht. Dat dit een ?langharige? pruik was, deed niet terzake. De pruik werd gewoon in mijn korte model geknipt! Zelfs de kruintjes werden erin gemaakt. Het heeft mij op dat moment zo goed gedaan dat mijn pruik gewoon hetzelfde model en kleur had als mijn ?eigen? haar! De mensen in mijn omgeving die niets wisten van mijn haarziekte hadden gewoon niet eens in de gaten dat ik een pruik droeg.

Inmiddels zijn we 7 jaar verder en is het elke keer weer een feest als Michele langskomt.
Weer een andere coupe en een andere kleur!

Zonder Ronald en Michele had mijn leven er denk ik heel anders uit gezien. Nu ben ik een jonge, stralende, werkende vrouw, en ja?.m?t een pruik, maar dat is allang niet meer belangrijk!

Monique Ottevanger

Ries en Riet

30 december 2009

Lieve Michèle,

Wat heb jij ons blij gemaakt.
Jij bent voor ons een geschenk uit de hemel.
Door jou vakkennis en begrip voor de situatie,hebben wij weer een gelukkig leven.
Wij weten zeker dat je nog vele mensen gelukkig zal maken.

Veel liefs van Ries en Riet

Jeannet

30 december 2009

Toen ik te horen kreeg dat mijn hoofd kaal zou worden door de chemokuur na borstkanker, stortte mijn wereld wel even in elkaar, maar ik ben ?s avonds gelijk gaan zoeken op internet

En kwam zo op de site van Pruiken Thuiszorg Nederland.

Na deze gelezen te hebben, vooral de reacties in het gastenboek, had ik er een goed gevoel over. Ik heb meteen contact gezocht en kreeg de volgende dag al een telefoontje van Ronald,

We hebben toen meteen een afspraak gemaakt voor Goede Vrijdag en er ook nog een grapje over gemaakt.

Die dag had ik mijn dochter een zus en een goede vriendin gevraagd om mij te helpen bij deze moeilijke keuze. Debby was er om 10 uur en nadat we eerst een kopje koffie hadden gedronken, heeft ze vervolgens alles klaar gezet en zijn we begonnen .

De eerste pruik die ik opkreeg was helemaal mijn eigen coupe en kleur. Ik zei toen al dat ik eigenlijk niet verder hoefde te zoeken, maar daar was Debby het niet mee eens, ik heb nog meer bij me, zei ze. De anderen wilden ook wel wat meer zien, dus hebben we er nog meer gepast en dat was heel verrassend.

Er bleven 2 modellen over dat was de eerste en een met blonde en rode plukjes erin . Het was toch nog wel even moeilijk om te kiezen, ik werd zelfs naar buiten gestuurd omdat je daar een andere lichtval hebt dan in huis en ik wist het nog niet.

De familie en mijn vriendin lieten de keuze helemaal aan mij, het enige wat ze zeiden was; bij pruik 1 ga je voor zekerheid, niemand zal zien dat je een pruik op hebt, bij de andere spreekt je gezicht meer, die is speelser.

Toen gaf Debby mij het advies om op de plaats te gaan kijken waar ik s?morgens altijd mijn toilet maak en dat is op mijn slaapkamer. Daar ben ik met de eerste pruik op naar toe gegaan, ik stond voor de spiegel en zag een grijze muis en dacht dit wil ik niet. Daarna ben ik met de andere pruik op gegaan en zag de metamorfose en dat maakte mij heel blij.

Ik kwam weer beneden en zei, dit wordt het en iedereen vroeg weet je het zeker en toen ik zei wat mijn rede van deze keuze was, gaven ze toe dat zij er ook zo over dachten, maar het niet tegen mij wilden zeggen om mij niet te be?nvloeden . Ze waren heel blij dat ik deze keuze had gemaakt.

Daarna heeft Debby mijn haar heel kort geknipt want het proces van haaruitval was nog niet echt in gang gezet, dat begon 4 dagen later.

Ik ben de pruik meteen gaan dragen en ?s middags boodschappen gaan doen met mijn dochter. In de winkel kwam ik kennissen tegen en de reacties waren, wat heb je de haren leuk zitten .

Niemand had in de gaten dat het een pruik was, zelfs mijn buurvrouw niet. Vier dagen later, begonnen mijn haren uit te vallen en toen heeft mijn dochter mijn haren met de tondeuse afgeschoren. Toen mijn haren eraf waren leek het net of de pruik wat te ruim was en heb ik opgebeld naar Ronald. Die stuurde Debby dezelfde middag nog langs en de probleempjes werden gelijk opgelost.

Ik krijg van iedereen heel positieve reacties, ze vinden het allemaal heel leuk en ik voel me er gelukkig mee, ondanks de vervelende oorzaak, maar ik zie de toekomst met vertrouwen tegemoet.

En ik wil het team van Pruikenzorg heel hartelijk bedanken voor deze snelle en goede zorg, speciaal Debby, want jou vinden mijn familie mijn vriendin en ikzelf een KANJER.

Met vriendelijke groet,

Jeannet.

Sieta Hiddinga uit Lemmer

30 december 2009

Hallo Michèle

Hierbij zal ik proberen om mijn ervaringen over het papier te laten glijden.

Toen ik kreeg te horen dat ik mijn haar zou verliezen na de eerste chemo, schrok ik me een hoedje. Mijn haar is heus niet het belangrijkste in mijn leven, maar toch wel belangrijk. Ik kon me iet voorstellen dat ik met een kaal hoofd zou lopen Ik hade angst dat ik de straat niet meer op durfde en veel aan huis gekluisterd zou zitten, wat ik uiteraard ook niet wilde.

Alle mogelijkheden zijn besproken. Ik ben niet het type voor petjes en hoofddoekjes dus daar zag ik me ook niet mee op straat lopen. Ik begon na te denken over een pruik. Dit kwam het dichtsbij waar ik me een beetje prettig in kon gaan voelen: "Haar op mijn hoofd". Zo kwam ik via het Anthonius-ziekenhuis in Zneek in contact met jullie. Toen de afspraak was gemaakt begon ik 'm flink te knijpen.

Hoe ziet een pruik eruit? Zien de mensen dat ik een pruik draag? Lijkt het nep? Kan ik dat wel aan als ik een pruik draag en alle mensen kijken me aan? Ik begon me heel onzeker te voelen en zag allemaal apen en beren; uiteraard in het "negatieve". Wat vond ik het verschrikkelijk eng allemaal en geestelijk nam het me behoorlijk in beslag. De dag dat mijn haar uit viel zullen we maar niet teveel benoemen, want dit was een verschrikking Wat vond ik dit erg; dat zou iets kon gebeuren.

Mijn zus heeft contact met jullie opgenoemen en jullie kwamen 3 dagen eerden dag afgesproken was. (hier ben ik jullie nog steeds dankbaar voor) En toen stond je daar Michèle, met al de pruiken om je heen. Wat er toen allemaal door me heen ging! Ik had het even niet meer. Ik voelde me al vrij snel op m'n gemak bij je. Het contact verliep soepel en spontaan en het klikte gewoon, wat voor mij erg belangrijk was op dat moment.
Een heel ongedwongen situatie. Heel prettig! Je voelde me goed aan, want de eerste de beste pruik die jij voor mij voor de ogen had, is hem uiteindelijk ook geworden; hoezo goede mensenkennis.

Ik vond het eerst wel eng; van blond haar naar donker en ook nog een nieuwe coupe. Dit heb ik nog nooit gedurfd, dus dat zegt al genoeg. Maar ik had wel het gevoel dat ik hier aan zou kunnen wennen. De adviezen die je mij gaf voelde vertrouwd aan en durfde ik mee verder.Mijn vooroordelen over pruiken zijn verdwenen.
Ongelofelijk echt en een mooie kwaliteit! Bijzonder om te zien! Ik ben vrij vlot de deur uit gegaan met mijn pruik op en de super enthousiaste reacties die kreeg hebben mij veel goed gedaan.Hier moest ik het toch ook van hebben om me echt zeker te gaan voelen. Tot nu toe alleen maar positieve reacties zowel van mannen als van vrouwen.

Dat het echt haar lijkt, dat je er niets van ziet als je het niet weet. De kleur en de coupe vinden ze me allemaal goed en mooi staan, dus ??n en al lof.
Mijn kapster ziet het al helemaal zitten om straks mijn eigen haar zo in model te krijgen en dezelfde haarkleur. En dat heb ik aan nou te danken. Dus ook alle lof vanuit Lemmer naar jou toe, Michèle!
Ik wil je nogmaals hartelijk bedanken voor alles. Vanaf het eerste moment zijn we hartelijk ontvangen. Jullie hebben rustig de tijd voor ons genomen met het eerste telefoon gesprek en met alle begrip. We hebben veel gehad aan jullie verhalen, adviezen en idee?n. We waren god voorbereid op alles en dat heeft ons erg goed gedaan.

Een hele geslaagde ervaring voor mij. Petje af en ga zo door!!!!!!!!

Groetjes van Sieta Hiddinga

Suus uit Purmerend

30 december 2009

Lieve Lezers,

Na jarenlange haarfrustraties, kijk ik nu weer met een prettig gevoel in de spiegel. Wat een ander gezicht en dat alleen maar door een pruikje, zoveel leuke dingen werden eigenlijk verpest, omdat mijn haar er niet uitzag!

Ik ben dan ook zielsgelukkig, dat ik Michèle heb leren kennen, iedere keer als ze weer komt met al haar bagage, is het voor mij een klein feestje.

Wat ik persoonlijk zo fantastisch vind, is haar passie voor het vak, ze is voor mij een toppie, haar geduld en zeer vakkundige kijk op gekoppeld aan haar eerlijkheid, heeft een vakvrouw van haar gemaakt.

In een vlaag van verstandverbijstering heb ik een uitstapje gemaakt naar een ander haarinstituut, gevonden op internet, de lage prijzen vond ik wel de moeite waard om een kennis mee te maken.

Het is bij een eenmalige ontmoeting gebleven! Wat een wereld van verschil. Het aanbod was werkelijk te erg voor woorden, je zag op 100 meter afstand, dat het een pruik was, totaal geen kwaliteit en totaal geen service. Het was de pruik op het hoofd en klaar is kees. Niet knippen of een extra krul of juist geen krul, daar deden ze niet aan?

Ik stond binnen de kortste keren weer buiten. Een ervaring rijker een illusie armer. Voor kwaliteit en service moet je bij Michèle zijn.

Michèle en nat??rlijk ook Ronald, want die mag altijd mijn soms paniekerige telefoongesprekken aanhoren. Blijven jullie nog heel lang met jullie pruiken bij mij thuis langskomen. Ik kijk nu al uit naar de volgende sessie!

Groetjes Suus uit Purmerend

Dhr. Leen Fok

30 december 2009

Beste Michèle,

Hierbij een berichtje over mijn pruik. Zit perfect. Voel mij niet opgelaten om te dragen. Ik heb veel goede reacties gehad, dat hij goed staat!
Daarbij wil ik je nogmaals hartelijk bedanken voor de gezellige en goede afwerking.
Ik heb je folder in het Ikazia Ziekenhuis en de apotheek in Numansdorp afgegeven.

Groeten van,

Dhr. Leen Fok

Elly Hinke

30 december 2009

Na het bericht gekregen te hebben, dat ik kanker heb en aan de chemokuur
moest, met alle gevolgen van dien; dus ook haaruitval, heb ik met Marga, mijn kapster, zitten overleggen wat we het beste konden gaan doen. Marga wist wel een goede pruikenmaakster op het dorp: Michèle.
Dus contact opgenomen met haar. Ze wilde wel langskomen. Zo gezegd. Zo gedaan.

We spraken af om 28 november alles er af te halen. Mits de procedure van het uitvallen op gang was gekomen. Dit is meestal ongeveer twee?nhalve week na de eerste chemokuur. Nou wel hoor, Zondagochtend 26 november kamde ik mijn haar en tot mijn grote schrik hield ik een paar grote plukken in mijn hand. (goed h?!) Dus de afgesproken dinsdag kon doorgaan. Bij Marga, in de salon om twee uur ?s-middags. (Marga is dinsdag gesloten)

Wij zijn met z?n drie?n rond de tafel gaan zitten en Michèle ging alles een beetje uitleggen. Over het proces van uitvallen en het gevoel erbij. En als wat er nog meer bij komt kijken, vooral emotioneel. Toen kwam het uiterlijk aan de beurt De pruiken en sjaaltjes plus nog meer mogelijkheden. Ze observeerde mij heel goed, vooral hoe mijn echte haar was. Ze had ook foto?s mee van ander klanten. Erg leerzaam en voorbereidend op.

Nou, daar zaten we dus, Marga een beetje nerveus, wij niet (ahum). Nou starten dan maar h?! Ik wilde eigenlijk wel wat foto?s hebben. Maar goed bij het ene toestel waren de batterijen leeg en het andere lag bij een vriend. Niet getreurd, Marga wist wel een oplossing. Zij ging naar de drogist en haalde een wegwerp camera. Toen zei Michèle: ?We beginnen maar vast het haar eraf te halen, dan hoeft Marga dat niet te zien. Maar helaas ze was te snel terug. Maar, dat gaf niets ze keek de rest gewoon mee. Michèle bleef tegen me praten, dus ik had er weinig erg in wat ze allemaal deed en ineens was ik kaal.

Dat was dat. Toen begonnen we met het eigenlijke pruiken passen. Toen we aan tafel zaten had ik er al een aantal gezien. Nummer 1 was meteen goed!
Hij voelde goed en de kleuren waren prachtig. Toen nog een stuk of drie, vier gepast, maar die waren stukken minder. Dus daar waren we al snel uit!
Toen gingen Michèle en Marga samen aan de slag. Precies zoals mijn eigen haar eruit zag. Het eindresultaat was verbluffend. Na nog wat tips, oefening in het op en afzetten van de pruik, het wasvoorschrift en onderhoud en nog wat bijbehorende spulletjes was de middag om en het eindresultaat:Geweldig!

Elly Hinke

Lies Adam uit Budel

30 december 2009

Hallo,

Vandaag bezoek gehad van Debby. Wat een
ervaring! Heb op mijn achterhoofd geen haargroei
i.v.m. tumor in mijn nek en daar overheen een
huidtransplantatie. Zodoende groeit hier nooit meer haar.

Het klikte meteen bij binnenkomst. Ze richtte een salonnetje in en na een Brabants ?bakske? koffie, konden we beginnen. Ze had keus genoeg.

Ik wilde wel eens iets anders, want ik had al 9 jaar ongeveer het zelfde model, alleen was de kleur telkens anders.

Mijn vriendin en mijn schoonzus waren er ook bij. Lekker op ons gemak iets heeeeeeeel leuks uitgezocht. Heel iets anders dan ik gewend was, maar ik vond ?m meteen geweldig. Mijn man moet er nog wel even aan wennen (dat moet hij iedere keer).


Ik heb ontzettend veel nieuwe tips gekregen, hoewel ik toch deskundige ben op dit gebied.

Ook had ze een koffer vol petjes en doekjes bij zich voor de komende zomermaanden.

In een woord fantastisch, echt een aanrader. Ik had niet verwacht, dat ze vrijblijvend naar het Zuiden zouden komen. Ik mocht mijn pruik meteen houden en financieel wordt alles door hun verder verzorgd. Ik kan het iedereen aanraden om met jullie in zee te gaan.

En, Debby nog bedankt voor alles. Je bent een kei voor mij!

Groetjes van Lies Adams 

Anoniem

30 december 2009

Beste Lezer,

Het is nooit fijn om te weten dat je je haar gaat verliezen, maar fijn is het wel om te weten dat er professionele mensen zijn die je kunnen begeleiden en helpen met het uitzoeken van een pruik.

Ook ik heb het meegemaakt dat ik mijn haar heb verloren i.v.m. chemotherapie 3 dagen (!) later kwam Michèle bij mij thuis om de pruik te passen.
Het eerste wat mij opviel waren de hoeveelheid spullen die naar binnen gebracht werden: koffers,een grote spiegel,tassen en een vrolijk gezicht.

Na de kennismaking en een kopje koffie met bonbons zijn wij aan de slag gegaan.

Mijn zus had ik gevraagd om te komen voor support en een kritische blik want mijn grootste angst was dat de pruik er niet natuurlijk uit zou zien, mede ook omdat ik een donkere huidskleur heb.
Niets was minder waar ! Bij de allereerste pruik had ik al het gevoel dat ik er mooi uit zou kunnen zien ook al was het niet mijn echte haar.
Uiteindelijk heb ik grote diversiteit aan pruiken opgehad van een kort koppie tot half in de nek, tot lang, krullend, gekleurd, met slagen, stijl, piekerig haar.

Nu ben ik inmiddels bijna 4 weken verder en heb vanaf dag 1 zoveel leuke reacties gehad zoals;
"schat ik ben nog meer "in Love" als dat ik toen op je was (echtgenoot)"
"Lieverd het is dat je getrouwd ben en dat ik je al 30 jaar ken maar anders had ik je voor mezelf gehouden (beste vriend)"
"Als jij je echte haar weer terug hebt moet je het zo in model laten knippen (vriendin)"
" wat zie jij er goed uit zeg, dit is echt geen pruik"(kennis)

Ik hoop dat ik u als lezer een beetje over de drempel kan helpen met de ervaring die ik heb meegemaakt.
Een ieder ervaart dit natuurlijk op zijn/haar eigen manier, maar geef uzelf de kans om er toch ondanks alles wat u meemaakt er goed uit te zien.

Ik wil graag Ronald en Michèle Reijnen bedanken voor hun professionaliteit.

Ik wens u allen het beste.

Met vriendelijke groeten,
Een tevreden Klant

Marja Jansen uit Deventer

30 december 2009

In een wereld, waar mooi zijn een erg belangrijk item is geworden, en je dus aangekeken wordt als je erg dun haar hebt, is de pruikenthuiszorg voor mij een geschenk geweest. Na het steeds dunner worden van mijn haar, en het proberen van haarverdikkende middelen, volumemousse enz, wat toch niet helpt, een aantal andere opties geprobeerd, waar ik niet vrolijk van werd, wel stukken armer, hoorde ik over de pruikenthuiszorg van een kennis.
Best nerveus heb ik een afspraak gemaakt, en gedacht aan die paar mensen die ik kende met pruik, ik kon het altijd goed zien! Dat wilde ik pertinent niet!

De afspraak kon op zeer korte termijn, ik praat over een paar dagen, dat ging dus razendsnel! Vol lof ben ik over de benadering, het aanbod, en de zeer kundige manier van werken.. In de eerste instantie was ik bang dat ik toch wat kopen moest, omdat de mensen toch uit Ilpendam moesten komen wat toch veel kosten met zich meebrengt! Dat was beslist niet waar, en al snel voelde ik me helemaal op mijn gemak. Een prachtige pruik uitgezocht, ik had mijn eigen coupe ongeveer gehouden, maar nu natuurlijk weer een volle bos haar.
De dagen erna stond ik geregeld voor de spiegel en in elke winkelruit kijk je dan even. De reacties waren geweldig, mensen die keken en de opmerking maakten zoals hee, je haar ziet er weer goed uit zeg! Heb je een andere kapper?
Het leukste is dat als ik met mijn dochters naar de kapper ga, ze altijd vragen Mevrouw,MOET U OOK GEKNIPT? Meer bewijs heb je niet nodig om te weten dat je een prima keus gemaakt hebt!

Nu ben ik net terug van vakantie, een strandvakantie, liet mijn pruik in de hotelkamer als ik naar het strand ging, zette een hoed op en zodra we terug waren was ik in een kwartiertje gedoucht en keurig gekapt als eerste klaar.
Dat was in het verleden wel anders! Fijn is het om te weten dat er zulke fijne mensen voor je zijn, zo begripvol en kundig in deze maatschappij, waar je niet meer hoeft aangeken te worden als je heel dun, of erg weinig haar hebt. Wie behoefte heeft aan wat informatie mag gerust bellen!

Marja Jansen

Mevrouw E.J.J. Verhelst uit Terneuzen

30 december 2009

Mijn bijdrage aan het gastenboek is een gedicht. Ik vind het een prachtig gedicht en het verwoord precies ook mijn gevoelens over het leven met- en het aanvaarden van het hebben van Alopecia Totalis.

Voor altijd nooit?

Zal ik nooit meer de wind door mijn haren voelen spelen?
Zal ik mijn leven altijd met een pruik en valse wimpers moeten delen?
Zal ik nooit meer mijn haar kunnen laten groeien?
Zal ik altijd met oogpotlood en wimperlijm moeten knoeien?

Zal ik nooit meer mijn eigen wenkbrauwen kunnen fronzen?
Zal ik altijd met een badmuts in het zwembad moeten plonzen?
Zal ik nooit meer een vlieg voelen lopen over mijn vel?
Zal ik altijd bang zijn: groeien mijn nagels nog wel?

Zal ik nooit meer mijn benen hoeven te scheren?
Zal ik altijd dagcr?me op mijn blote koppie kunnen smeren?
Zal ik nooit meer voelen hoe het is om je haren te wassen?
Zal ik altijd moeite moet doen om zonder geklieder te plassen?

Zal ik nooit meer last hebben van roos?
Zal ik altijd moeite hebben met het uiterlijk dat deze ziekte voor me koos?
Zal ik ooit weer zonder terughouding met iemand durven stoeien?
Zal ik altijd nijdig worden als er opeens witte stekeltjes gaan groeien?

Zal ik ooit begrijpen dat mensen kunnen klagen als hun har niet wil zitten?
Zal ik altijd mensen weemoedig aankijken als ze zeggen dat ze last hebben van klitten?
Zal ik ooit een tv-reclame over shampoo kunnen zien zonder dat het even zeer doet?
Zal ik altijd pisnijdig worden als ze zeggen dat een andere ziekte veel erger zijn moet?
Zal ik nooit meer zomaar vanuit mijn bede de wereld in kunnen stappen?

Zal ik altijd bang zijn dat ze me kaal zullen betrappen?
Zal ik ooit kunnen begrijpen wat er gebeurt in mijn vel?
Zal ik altijd bang zijn dat ik door mijn uiterlijk niet meer mee tel?
Zal ik ooit kunnen wennen aan dit grote gemis?

Zal ik altijd het gevoel houden dat mijn uiterlijk niet echt is?
Zal ik altijd het gevoel houden dat mijn eigen lichaam me in de steek heeft gelaten?
Zal ik ooit weer zonder verdriet over haar kunnen praten?
Zal ik ooit weer echt vrij zijn?

De allergrootste pijn
is echter de onzekerheid
of dat nooit altijd zal zijn.

Mevrouw E.J.J. Verhelst

Sonja de Hundt uit Hoofddorp

30 december 2009

?Help ik moet een pruik?

Toen ik van de dokter te horen kreeg, dat ik van de chemokuren heel snel kaal zou worden, heb ik Michèle en Ronald Reijnen voor een pruik gebeld.

Michèle kwam met een heleboel pruiken en samen kozen we er een uit. De pruik was precies mijn haar. Ik heb de pruik van te voren uitgekozen. Michèle raadde mij aan om de pruik van te voeren uit te proberen, ermee naar buiten te gaan en te kijken hoe het was om een pruik ?nu het nog niet voor eggie was? te dragen. M?n haar was nog niet uitgevallen, ik wilde voor de zekerheid de pruik van te voren in huis hebben.

Dus heb ik alle moed verzameld, de pruik opgezet en ben de hond gaan uitlaten. Oefenen dus! Ik kwam iedereen tegen, die ik normaal ook tegen kwam met de hond uitlaten en niemand die iets in de gaten had. Goed h?! Het gaf me veel zelfvertrouwen. Toen ik weer thuis kwam, zaten mij twee dochters in de kamer ik zei niets over de pruik, ik ging zitten en na een tijdje zei ik:? Ik zal nu m?n muts maar even afzetten?. ?Hoezo?, zei mijn dochter, ?je draagt helemaal geen muts. ?Nee?, zei ik, ?ik bedoel mijn haar? Ze hadden niet gezien, dat het mijn eigen haar niet was. Ik dacht bij mezelf, een betere pruik kan ik niet krijgen en daarmee vond ik kaal worden ineens een beetje minder erg.

Kaal werd ik dus. Ik had ??n kuur gehad en we moesten ergens naar toe. ?sMorgens ging ik mijn haar wassen en ik dacht, ik verlies wel veel haar nu?

Ik pakte een pluk en trok er aan. De pluk haar liet los. Ik dacht, dit is het begin. Mijn haar valt uit. Ik word kaal. Als het vanmiddag nog maar blijft zitten en het waait zo erg. Ik dacht stel mijn haar waait van mijn hoofd af. Maar zo snel ging het ook weer niet. Gelukkig niet! Een paar dagen later hebben we de weinige overgebleven haren er afgeschoren. Toen ben ik de pruik gaan dragen.

Ik had al geoefend. Wennen ging snel. Alles viel me erg mee! De pruik leek enorm op mijn eigen haar. Het gebruik van de pruik was makkelijk. Hij zat altijd goed. Een beetje wetlook-gel erin en hij zag er piccobello uit. Het onderhoud was ook super makkelijk. Wassen en drogen en meteen weer op. Altijd goed in model. De uitleg over het onderhoud had ik er ook nog schriftelijk ter ondersteuning bij gekregen. Alles was duidelijk en eenvoudig. Ik kon er eigenlijk alles mee doen. Ik ben zelfs met de pruik op vakantie geweest. Ook dat ging prima!

In het VU-Ziekenhuis te Amsterdam vroegen de verpleegsters van de dagbehandeling wanneer mijn haar ging uitvallen. Ik lachte stilletjes. Ik had de pruik immers al weken op en dat hadden ze niet in de gaten gehad. Grappig.

Ondanks, dat ik de pruik bijna een jaar heb moeten dragen, heb ik er geen last van gehad en ben ik dankbaar dat Michèle en Ronald mij zo goed geholpen hebben.

Ten spijt alle narigheid en verdriet, bleef ik positief en de pruik heeft daar aan meegeholpen. Ik heb geen hoofd voor een kaal koppie. Met haar heeft ook gedurende mijn kaalheid fantastisch gezeten en ik hoefde niet eens naar de kapper.

Michèle en Ronald bedankt dat jullie mijn ziekte iets makkelijker te dragen hebben gemaakt

Sonja de Hundt

Wij gebruiken cookies om uw ervaring te verbeteren!