Online klantbeoordeling

Tevreden klanten staan bij ons centraal. U kunt hieonder recensies van andere klanten lezen. Wij zouden het erg op prijs stellen als u een recensie schrijft! Wij zullen uw beoordeling zorgvuldig verwerken. U kunt uw recensie hier plaatsen bij ons bedrijf op Google.

Marja Jansen uit Deventer

30 december 2009

In een wereld, waar mooi zijn een erg belangrijk item is geworden, en je dus aangekeken wordt als je erg dun haar hebt, is de pruikenthuiszorg voor mij een geschenk geweest. Na het steeds dunner worden van mijn haar, en het proberen van haarverdikkende middelen, volumemousse enz, wat toch niet helpt, een aantal andere opties geprobeerd, waar ik niet vrolijk van werd, wel stukken armer, hoorde ik over de pruikenthuiszorg van een kennis.
Best nerveus heb ik een afspraak gemaakt, en gedacht aan die paar mensen die ik kende met pruik, ik kon het altijd goed zien! Dat wilde ik pertinent niet!

De afspraak kon op zeer korte termijn, ik praat over een paar dagen, dat ging dus razendsnel! Vol lof ben ik over de benadering, het aanbod, en de zeer kundige manier van werken.. In de eerste instantie was ik bang dat ik toch wat kopen moest, omdat de mensen toch uit Ilpendam moesten komen wat toch veel kosten met zich meebrengt! Dat was beslist niet waar, en al snel voelde ik me helemaal op mijn gemak. Een prachtige pruik uitgezocht, ik had mijn eigen coupe ongeveer gehouden, maar nu natuurlijk weer een volle bos haar.
De dagen erna stond ik geregeld voor de spiegel en in elke winkelruit kijk je dan even. De reacties waren geweldig, mensen die keken en de opmerking maakten zoals hee, je haar ziet er weer goed uit zeg! Heb je een andere kapper?
Het leukste is dat als ik met mijn dochters naar de kapper ga, ze altijd vragen Mevrouw,MOET U OOK GEKNIPT? Meer bewijs heb je niet nodig om te weten dat je een prima keus gemaakt hebt!

Nu ben ik net terug van vakantie, een strandvakantie, liet mijn pruik in de hotelkamer als ik naar het strand ging, zette een hoed op en zodra we terug waren was ik in een kwartiertje gedoucht en keurig gekapt als eerste klaar.
Dat was in het verleden wel anders! Fijn is het om te weten dat er zulke fijne mensen voor je zijn, zo begripvol en kundig in deze maatschappij, waar je niet meer hoeft aangeken te worden als je heel dun, of erg weinig haar hebt. Wie behoefte heeft aan wat informatie mag gerust bellen!

Marja Jansen

Mevrouw E.J.J. Verhelst uit Terneuzen

30 december 2009

Mijn bijdrage aan het gastenboek is een gedicht. Ik vind het een prachtig gedicht en het verwoord precies ook mijn gevoelens over het leven met- en het aanvaarden van het hebben van Alopecia Totalis.

Voor altijd nooit?

Zal ik nooit meer de wind door mijn haren voelen spelen?
Zal ik mijn leven altijd met een pruik en valse wimpers moeten delen?
Zal ik nooit meer mijn haar kunnen laten groeien?
Zal ik altijd met oogpotlood en wimperlijm moeten knoeien?

Zal ik nooit meer mijn eigen wenkbrauwen kunnen fronzen?
Zal ik altijd met een badmuts in het zwembad moeten plonzen?
Zal ik nooit meer een vlieg voelen lopen over mijn vel?
Zal ik altijd bang zijn: groeien mijn nagels nog wel?

Zal ik nooit meer mijn benen hoeven te scheren?
Zal ik altijd dagcr?me op mijn blote koppie kunnen smeren?
Zal ik nooit meer voelen hoe het is om je haren te wassen?
Zal ik altijd moeite moet doen om zonder geklieder te plassen?

Zal ik nooit meer last hebben van roos?
Zal ik altijd moeite hebben met het uiterlijk dat deze ziekte voor me koos?
Zal ik ooit weer zonder terughouding met iemand durven stoeien?
Zal ik altijd nijdig worden als er opeens witte stekeltjes gaan groeien?

Zal ik ooit begrijpen dat mensen kunnen klagen als hun har niet wil zitten?
Zal ik altijd mensen weemoedig aankijken als ze zeggen dat ze last hebben van klitten?
Zal ik ooit een tv-reclame over shampoo kunnen zien zonder dat het even zeer doet?
Zal ik altijd pisnijdig worden als ze zeggen dat een andere ziekte veel erger zijn moet?
Zal ik nooit meer zomaar vanuit mijn bede de wereld in kunnen stappen?

Zal ik altijd bang zijn dat ze me kaal zullen betrappen?
Zal ik ooit kunnen begrijpen wat er gebeurt in mijn vel?
Zal ik altijd bang zijn dat ik door mijn uiterlijk niet meer mee tel?
Zal ik ooit kunnen wennen aan dit grote gemis?

Zal ik altijd het gevoel houden dat mijn uiterlijk niet echt is?
Zal ik altijd het gevoel houden dat mijn eigen lichaam me in de steek heeft gelaten?
Zal ik ooit weer zonder verdriet over haar kunnen praten?
Zal ik ooit weer echt vrij zijn?

De allergrootste pijn
is echter de onzekerheid
of dat nooit altijd zal zijn.

Mevrouw E.J.J. Verhelst

Sonja de Hundt uit Hoofddorp

30 december 2009

?Help ik moet een pruik?

Toen ik van de dokter te horen kreeg, dat ik van de chemokuren heel snel kaal zou worden, heb ik Michèle en Ronald Reijnen voor een pruik gebeld.

Michèle kwam met een heleboel pruiken en samen kozen we er een uit. De pruik was precies mijn haar. Ik heb de pruik van te voren uitgekozen. Michèle raadde mij aan om de pruik van te voeren uit te proberen, ermee naar buiten te gaan en te kijken hoe het was om een pruik ?nu het nog niet voor eggie was? te dragen. M?n haar was nog niet uitgevallen, ik wilde voor de zekerheid de pruik van te voren in huis hebben.

Dus heb ik alle moed verzameld, de pruik opgezet en ben de hond gaan uitlaten. Oefenen dus! Ik kwam iedereen tegen, die ik normaal ook tegen kwam met de hond uitlaten en niemand die iets in de gaten had. Goed h?! Het gaf me veel zelfvertrouwen. Toen ik weer thuis kwam, zaten mij twee dochters in de kamer ik zei niets over de pruik, ik ging zitten en na een tijdje zei ik:? Ik zal nu m?n muts maar even afzetten?. ?Hoezo?, zei mijn dochter, ?je draagt helemaal geen muts. ?Nee?, zei ik, ?ik bedoel mijn haar? Ze hadden niet gezien, dat het mijn eigen haar niet was. Ik dacht bij mezelf, een betere pruik kan ik niet krijgen en daarmee vond ik kaal worden ineens een beetje minder erg.

Kaal werd ik dus. Ik had ??n kuur gehad en we moesten ergens naar toe. ?sMorgens ging ik mijn haar wassen en ik dacht, ik verlies wel veel haar nu?

Ik pakte een pluk en trok er aan. De pluk haar liet los. Ik dacht, dit is het begin. Mijn haar valt uit. Ik word kaal. Als het vanmiddag nog maar blijft zitten en het waait zo erg. Ik dacht stel mijn haar waait van mijn hoofd af. Maar zo snel ging het ook weer niet. Gelukkig niet! Een paar dagen later hebben we de weinige overgebleven haren er afgeschoren. Toen ben ik de pruik gaan dragen.

Ik had al geoefend. Wennen ging snel. Alles viel me erg mee! De pruik leek enorm op mijn eigen haar. Het gebruik van de pruik was makkelijk. Hij zat altijd goed. Een beetje wetlook-gel erin en hij zag er piccobello uit. Het onderhoud was ook super makkelijk. Wassen en drogen en meteen weer op. Altijd goed in model. De uitleg over het onderhoud had ik er ook nog schriftelijk ter ondersteuning bij gekregen. Alles was duidelijk en eenvoudig. Ik kon er eigenlijk alles mee doen. Ik ben zelfs met de pruik op vakantie geweest. Ook dat ging prima!

In het VU-Ziekenhuis te Amsterdam vroegen de verpleegsters van de dagbehandeling wanneer mijn haar ging uitvallen. Ik lachte stilletjes. Ik had de pruik immers al weken op en dat hadden ze niet in de gaten gehad. Grappig.

Ondanks, dat ik de pruik bijna een jaar heb moeten dragen, heb ik er geen last van gehad en ben ik dankbaar dat Michèle en Ronald mij zo goed geholpen hebben.

Ten spijt alle narigheid en verdriet, bleef ik positief en de pruik heeft daar aan meegeholpen. Ik heb geen hoofd voor een kaal koppie. Met haar heeft ook gedurende mijn kaalheid fantastisch gezeten en ik hoefde niet eens naar de kapper.

Michèle en Ronald bedankt dat jullie mijn ziekte iets makkelijker te dragen hebben gemaakt

Sonja de Hundt

Marga uit Ilpendam

30 december 2009

Ingezonden door Marga, kapster van Elly Hinke

Michèle legde nog het een en ander uit over wat en hoe het ging gebeuren
vandaag, Ze zou Elly haar haar er afhalen en dan zou Elly de pruiken die
Michèle had meegenomen gaan passen en bekijken.

Elly en ik vroegen ons af of de korte afgeschoren haartjes niet vreselijk gaan jeuken als die los gaan zitten. Michèle stelde ons gerust, dat dit niet zo was. Terwijl ik even een fototoestelletje ging halen, bedachten Elly en Michèle om mij te?verrassen?en Elly snel het haar er af te halen, gelukkig was ik net op tijd om er toch nog iets van mee te krijgen. Ze scheerde het haar er vakkundig en psychologisch verantwoord af, het effect is minder shocking, omdat ze aan de achterkant van het hoofd begon te scheren, waar ik als kapster zou beginnen, wanneer een man zijn haar geschoren zou willen hebben.

Na het haar er af te hebben gehaald, heb ik Elly haar hoofd lekker bij de wasbak gewassen. Michèle adviseerde Elly haar hoofd iedere dag met een washandje te wassen met een milde shampoo alledag of een zeepvrije emulsie bijvoorbeeld voor het gezicht.
Elly ging de pruiken passen, de eerste die ze paste, zat mooi en Elly zei dat hij precies goed paste. Eigenlijk wisten we wel meteen dat dit Elly?s nieuwe haarcoupe moet worden, maar als je toch in de gelegenheid bent dan nog maar meteen een heleboel andere passen. Van extreem kort bruin tot violet. Het was echt super om de verschillen te zien.
Eerder hadden we als naar wat pruiken gekeken, vooral naar de kleuren, wat kan je je daar in vergissen, zelfs ik als kapster, dat had ik nooit verwacht?
We zagen een pruik met precies de haarkleur van Elly, donker en wat lichte plukken er door heen?. Ik dacht ja, dat is ?m, nou mooi niet. Toen Elly later deze pruik opgezet kreeg, kwam, ik er als snel achter dat ik een leek ben op het gebied van pruiken en haarwerken. Elly had met deze kleur en style, echt een pruik op. Veel te donker en veel te opzichtig. De pruik die ze dus als eerste paste was wel meteen goed! Ongeveer twee tinten lichter dan de eigen haarkleur en alleen in de pony iets donkerder en wat plukken aan de achterkant, waardoor je wel het donkere effect behoud. Elly had allang besloten.

Een haarwerk knippen is niet op techniek knippen, maar op gevoel en heel visueel. Hoe valt de coupe. Een kapper kan dit niet zomaar doen, omdat het een heel andere materie is dan wij gewend zijn! Ik had allang het mes erin gezet om het haar te snijden, maar ja het is geen echt haar en geloof me dat gaat heel raar doen als je het snijdt.
Ik heb me laten vertellen, dat kunsthaar bij een pruik makkelijker te onderhouden en te dragen is dan een pruik van echt haar. De glans blijft langer mooi en het model blijft beter in het kapsel zitten. Ik geloof dat het waar is, na alles wat ik gezien heb.

Nadat, het pruikje gemodelleerd en geknipt was en Elly had geoefend in het op en afzetten en we nog de benodigde onderhoudsinstructies hadden gekregen was de middag ten einde.

Ik heb deze middag als zeer leerzaam ervaren en vond het heel interessant. Ik ben na deze dag van mening dat het belangrijk is, dat de persoon die de pruik draagt, ??n moet worden met de pruik, want alleen dan draagt het prettig en komt het natuurlijk over. Pruiken verzorgen is een vak, dat doe je niet zomaar even, ook niet als je jaren lang kapperservaring hebt. Het is heel iets anders. Ik zou alle kappers willen adviseren. Schoenmaker blijf bij je leest!

Elly gaat inmiddels naar mijn mening heel natuurlijk met haar pruikje om, eigenlijk al heel snel. Ik dank dat het komt omdat dit kapsel heel dicht bij haar voormalige kapsel komt en als je het niet weet, dan valt het echt niet op.

Michèle mijn complimenten, jij weet wat je doet en waar je over praat, je bent een vakvrouw.

Elly, je ben ??n van de sterkste en stoerste vrouwen die ik ken, een voorbeeld voor menigeen!

Bedankt dat ik er bij mocht zijn.

Liefs, Marga

Ingrid van Gerner uit Almere

30 november 2009

Reactie van Ingrid van Gerner

Een paar weken geleden werd bij mij de diagnose borstkanker gesteld. Na de eerste onderzoeken was meteen duidelijk dat er ook chemo-therapie noodzakelijk was.

In het Anthonie van Leeuwen-ziekenhuis zijn ze naast heel inlevend ook erg duidelijk: u gaat door die kuren beslist uw haar verliezen. Ik wist gelijk dat ik buiten de muren van mijn huis niet met sjaaltjes of petjes wilde lopen.
En zeker niet op mijn werk in de tandartspraktijk.

Via het AvL kreeg ik veel info over de mogelijkheden van haarwerk en ook allerlei websites en adressen.
Pruikenthuiszorg sprak me gelijk aan vanwege hun manier van werken: in de vertrouwde omgeving van je eigen huis samen met experts op dit gebied zoeken naar de beste oplossing.
Toen ik belde met Ronald voor het maken van een afspraak kreeg ik al gelijk een goed gevoel door de manier van vragen en informeren. Twee weken later was het zover.
Voor ondersteuning, advies (en kritische blik) waren mijn man en jongste zoon thuis.
Michele en haar nieuwe collega Tineke kwamen met een collectie pruiken, exact afgestemd op mijn wensen.
Na een eerste ontspannen kennismaking werd duidelijk uitgelegd wat mij de konde tijd te wachten staat met mijn haar.

Tijd om te passen. De informatie over mijn kapsel en uiterlijk die ik telefonisch had doorgegeven was fantastisch vertaald naar pruiken. Wat pasten ze allemaal prachtig bij mij.
Op en af, steeds weer opnieuw beoordelen en uiteindelijk een keus gemaakt. Omdat de tijd tussen mijn eerste chemo-kuur en deze afspraak slechts ??n week was, had ik nog al mij haar.
Ook nu wist Michele door haar professionaliteit precies aan te geven wat voor mij erg belangrijk is: zelf zoveel mogelijk de regie houden. Dus niet op een ochtend, vlak voordat ik naar mijn werk ga, plotseling plukken haar in mijn hand houden.
Ik besloot om vanaf dat moment mijn zojuist uitgezochte pruik te willen dragen. Dat betekende dat mijn haar er gelijk af moest.
Enerzijds een moeilijke beslissing, aan de andere kant wist ik dat ik vanaf dat moment zonder angst over straat en naar mijn werk kon.

Michele bracht nog wat aanpassingen in het kapsel aan en samen met Tineke zocht ik een aantal sjaaltjes uit voor gebruik in huis en tuin.

Na bijna 4 uur stapten de dames weer in hun auto.
Niets was ze teveel geweest. Ze namen alle tijd en aandacht die nodig was voor deze toch ingrijpende verandering.
Mensen van Pruikenthuiszorg: bedankt !!

Ingrid

Wij gebruiken cookies om uw ervaring te verbeteren!